Sonsuz dünyaların deniz kıyısında çocuklar toplanırlar. Üstlerinde uçsuz bucaksız sema hep hareketsiz ve rahat bilmeyen su azgın bir haldedir. Sonsuz dünyaların deniz kıyısında çocuklar bağrışmalar ve rakslarla toplanırlar.
Toprakta evlerini inşa eder ve boş istiridye kabuklarıyla oynarlar. Kurumuş yapraklarla sandallarını örerler ve onları gülümseyerek vâsi derinlerinde yüzdürürler. Çocuklar dünyaların deniz kıyısında oyunlarını oynarlar.
Onlar yüzmek bilmezler, ağ atmasını bilmezler. Çocuklar çakıl taşlarını toplayıp tekrar dağıtırlarken, inci arayıcılar inci için denize dalarlar, tüccarlar gemileriyle seyahat ederler. Onlar saklı hazineler aramazlar ve ağ atmasını bilmezler.
Deniz kahkahalarla yükselir. Soluk parıltılar deniz sahillerinin gülümseyişidir. Ölüm taşıyan dalgalar, bebeğinin beşiğini sallayan bir anne gibi çocuklara manası olmayan şarkılar söyler. Deniz çocuklarla oynar ve soluk parıltılar deniz sahilinin gülümseyişidir.
Sonsuz dünyaların deniz kıyısında çocuklar toplanırlar. Fırtına, yolları olmayan göklerde dolaşır; gemiler, iz tutmaz sularda kazaya uğrarlar; ölüm her tarafı kaplamıştır ve çocuklar oynarlar. Sonsuz dünyaların deniz kıyısında çocukların büyük toplantısı vardır.
Sayfa 27 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.