Fahim bey ve biz, çoğu kimselere göre edebiyatımızın en önemli eseri sayılan Yusuf Atılgan'ın "Anayurt Oteli" ile benzerlik gösteriyor, burada da en ince ayrıntısına kadar olmayan bir karaktere hayat veren yazarın olağanüstü gözlem yeteneği var, onun dışında yer yer yazarın kendi düşünceleri ve okura sorduğu sorularla düşünmeye sevk eden kısımları var, 1942 tarihli basımı okumama rağmen sade bir dil kullanıldığından olsa gerek tek tek kelimelerin anlamlarına bakmak zorunda kalmadım, bu kadar farklı ve kendine has bir eserin basımının olmaması ayrı üzücü, umarım ileride tekrar değeri anlaşılır.
