#Kitapyorum #HalilCibran #KırıkKanatlar Bitti... Tarzım olmadığını için uzun zamandır böyle güzel, aşk temalı bir kitap okumamıştım. Bu çok farklı ve harikaydı Halil Cibran severek beğeni ile okuduğum yazarlardan birisi. Kullandığı kelimeler, kurduğu cümleler ve anlatımı çok farklı. O'nun kitaplarını okurken o kadar çok altını çizdiğim cümle oluyor ki; bazen saatlerce tek bir cümlesini düşündüğüm zamanlar oluyor. Kitabın konusuna gelince; toplum baskısı nedeniyle, babasının isteği üzerine sevmediği bir adamla evlenmek zorunda kalan genç bir kadın ve herşeye rağmen ondan vazgeçmeyen bir erkek... Günümüzdeki geçici aşklara inat yürekleri ile seven ve kavuşamayan kanatları kırık iki sevgili... "Nerde o eski aşklar" sözünü birkez daha kulaklarınızda çınlatacak müthiş bir eser. Sonu inanılmaz derecede etkileyici ve sarsıcı hazin bir aşk öyküsü... Kitaptan alıntılar; Oysa ben hapsolduğu zindanının demir parmaklıklarını ve zincirlerini düşünen bir mahkum gibi anarım gençliğimi. Yaşadığı günün çok hızlı aktığına şahit olduğudan ve geleceğin mezarın belirsiz gizemini hatırlattığından dolayı yaşlı insanların ruhları geçmişe sıkı sıkıya bağlıdır... Gerçek zarafet;bir kadınla, bir erkeğin ruhları arasındaki ahenkten ortaya çıkan aşktır... Selma'nın zarafeti altın sarısı saçlarda değil, onu ruhunu saran güzel ahlakında ve saflıkta; iri gözlerinde değil; onlardan yayılan nurda; kızıl dudaklarında değil,sözlerinin tatlılığında,; mermer boynunda değil başının hafifçe öne eğilmesindeydi. Kusursuz görünüşünde de değildi, ama yerle gök arasında beyaz bir meşale gibi yanan ruhunun asaletindeydi... Yüreğin söyledikleri dilin söylediklerinden daha ulu ve daha saftır. Sükunet ruhlarımızı nur ile doldurur, gönüllerimize fısıldayıp bir araya getirir. Sükunet ruhu bedenden alır, ruhlar alemine uçurur ve Tanrı'ya yaklaştırır... Genç kızlığına kadar yetiştirdiği tek kızından ayrılmak her erkeğin ruhunun hüzün kaplamasına sebep olur... Yolunu hisleriyle bulup ayakta kalabilen bir kör gibiyim... Güçsüz bir kadının güçlü bir erkeğe verebileceği her şeyi ona vereceğim... Eğer fırtına bu dalgalı okyanusta bizi ayırırsa, dalgalar sakin kıyılarda tekrar birleşecektir... İçinde bulunduğumuz bu tuhaf kuşak uykuyla uyanıklık arasında var oluyor. Elinde geçmişin toprağını ve geleceğin tohumlarını tutuyor... Bir ulus için kadın, lambanın yağı gibidir. Lambadaki yağ azalınca ışık azalmaz mı? Engellere ve zorluklara karşı gelmek sessizliğe çekilmekten daha asıl bir davranıştır... Anne herşeydir, kederde tesellimiz, umutsuzlukta umudumuz, güçsüzlükte gücümüzdür. Anne sevginin, merhametin, sempatinin, bağışlamanın kaynağıdır. Annesini kaybeden kişi, onu devamlı yüceltip koruyan bir ruhu kaybetmiştir. Mumların karanlık ışığına alışan gözler güneşe bakmak için yeterince güçlü olamaz... Seni bir annenin tek çocuğunu sevmesi gibi seviyorum... Kesinlikle tavsiye ederim... Teşekkürler, kitapla kalın

Kırık KanatlarHalil Cibran · Kaknüs Yayınları · 20109,5bin okunma

·

6 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Eda