Monsieur: "Zambak Ve Ben": Zambak Ve Ben Aynanın yansıması yorgun . Zambağın susuz kalmasına rağmen ,yeşilimsi dik ve ayakta kuru toprağa olan yaşama duygusundan yola çıkarak bu günlerde . Tomurcuklarının yeşilliği bile bir umut du belkide. Belkide Defalarca hırsızın durmayan bir akrep , sayılardan oluşan zamanın olduğunu bile bile . Düğümlenip , boğazımda kurumuş bir avuç cümleni , yutkunurken . Aldığım toprak kokusu, cenneti anımsatan o tat işte Bir pil kadar ömrü olan zamanın karşısındaki ben. Daha dünkü çocuk . Uyumaya korktuğum geceler , beklemediğim sabahlar ardından Aynı havayı aynı yer yüzünü paylaştığım yaratıklar Köprünün bi ucunda Yarım kalmış mum , çizili sayfalar Melodisini söyleyip , sözlerini yaşadığım şarkılar Küstüğüm duvarın , sessiz sakin bana benzemesi Diğer ucundaysa Zambağın gövdesi kök salmış bir liman En dibe vurmuş gemiyi , okyanussun yüzüne çıkarmak mı ? Kaptanın cansız bedeni suyun saflığına bürünmüş Tüm bunlar belki birer yüktür Zamanın ihanetinin ardından , gemiden atamadığım bu yükler Batırdı gemimi , boğdu hayallerimi , kirletti katil etti , o saf , o temiz , masum okyanusu Ne güveneceği bir liman , ne bir kıyı Nede yüzünü aydınlatan bir deniz feneri Yorgun balıkçıların oltasına takılan düşünceler.... Kendi Yazılarım

Aynanın yansıması yorgun . Zambağın susuz kalmasına rağmen ,yeşilimsi dik ve ayakta kuru toprağa olan yaşama duygusundan yola çıkarak bu günlerde . Tomurcuklarının yeşilliği bile bir umut du belkide. Belkide Defalarca hırsızın durmayan bir akrep , sayılardan oluşan zamanın olduğunu bile bile . Düğümlenip , boğazımda kurumuş bir avuç cümleni , yutkunurken . Aldığım toprak kokusu, cenneti anımsatan o tat işte Bir pil kadar ömrü olan zamanın karşısındaki ben. Daha dünkü çocuk . Uyumaya korktuğum geceler , beklemediğim sabahlar ardından Aynı havayı aynı yer yüzünü paylaştığım yaratıklar Köprünün bi ucunda Yarım kalmış mum , çizili sayfalar Melodisini söyleyip , sözlerini yaşadığım şarkılar Küstüğüm duvarın , sessiz sakin bana benzemesi Diğer ucundaysa Zambağın gövdesi kök salmış bir liman En dibe vurmuş gemiyi , okyanussun yüzüne çıkarmak mı ? Kaptanın cansız bedeni suyun saflığına bürünmüş Tüm bunlar belki birer yüktür Zamanın ihanetinin ardından , gemiden atamadığım bu yükler Batırdı gemimi , boğdu hayallerimi , kirletti katil etti , o saf , o temiz , masum okyanusu Ne güveneceği bir liman , ne bir kıyı Nede yüzünü aydınlatan bir deniz feneri Yorgun balıkçıların oltasına takılan düşünceler.... Kendi Yazılarım

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Monsieur