..ayağa kalkıp bir kaç adım ötedeki saçağın altına girmeyecek kadar , kendi varlığına önemsemeyecek kadar yorğundu........kocamın ölümünden sonra hayatımdan tümüyle vaz geçmiştim.Çocuklarım artık bana ihtiyaç duymuyorlardı, kendime ben bile zerre kadar değer vermiyordum.....Yarın ! diye tekrarladı gizemli , kasvetli ve alaycı bir ses tonuyla . yarın ! yarın nerede olacağımı bir bilseniz! Keşke bende bilsem ....ömrümü adamaya hazır olduğum bir adamın gözünde yanında uçup giden bir sinekten farksızdım.....O günden sonra daha sakin bir insan oldum .Zaten yaşlanmak demek artık geçmişten korkmamak demektir.
