CANLI YAYINPROGRAMLARHABERLERBLOG YAZARLARI
BABA
Ali Türkmen
FRM TV'de Blog Yazarı
BLOG YAZARLARI
05.04.2018
HİÇ YORUM YAPILMAMIŞ. İLK YORUMU SİZ YAPIN...
A+
A-
Ali Türkmen’in 5 Nisan 2018 tarihli yazısı.
Bir insanın babası hayatta oldu mu ne değişir ?
Bir insanın babası hayatta oldu mu ne değişir ? Böyle bir hayatta babasız kalmak zordur..
Ben yaşadığım kadarını söyleyeyim. Eğer benim babam yaşasaydı çaresizliğim ve hayata güvensizliğim olmazdı.
Hayatı bir yerinden yakalamak için çocukluğumdan başlamazdım.Herkesin ( gözlemlediklerimden yola çıktım.) güzelce yaşadığı o güzel çocukluğu,ben hastanenin kuytu ve karanlık kimsenin göremediği köşelerinde idam etmezdim.
Mesela ağlamak için sevdiğim insanlardan uzak kalmaya çalışmazdım, ya da ağlama sebeplerim babasızlık olmazdı.Eğer benim babam yaşasaydı,hayata bakış açım daha geniş olurdu, şimdi ise onun yokluğunu kabullenemeyip hala düz bakış açısında aramak olmazdı Biraz daha açalım konuları.
Soru sormamız gerekirse; “Biraz kader,fazla acizlik” mi ye cevabınız ne olurdu ? Yokluğunun başlangıcı tam Beş yıl olmuştu.Daha şu dedikleri ergenlik dönemlerindeydi. İçimde mahkum olan çocukluğumu tel örgüler ardına sığındırıp mutluluğa hasret bırakmaktan başka bir şey yapmamışım.
Bilirsiniz o dönemleri hepimiz yaşadık. Herkes sinirli biraz masumdu hayata.Tek dertleri biraz fazla jöle,daha çok özendi saçlarına.Yüzde oluşmuş sivilcelere duyulan öfkeleri saymasak tabi. Benim ise tek derdim doktorların iki dudak arasından nefes yardımıyla dışarı çıkacak duygusu belirsiz kelimeler topluluğundan oluşuyordu. İnsan için çok ama hayat için az bir dönem içinde yok olup gitmişti gençliğim,tabirinizle çocukluğum.Herkesin bir sınıf geçme derdi ve yazın neler yapabilecekleri vardı.
Benim tek derdim; Okulun kapanması babamla daha çok vakit geçirmekti.Ne okul önemliydi benim için o an, ne de yaza eşlik edecek güzellikleri. Süreç acı vericiydi.Ne yazını görebildim güzellikle ne de umursamadığım şeyler engelledi beni. Yılın ikinci ayının ortalarına yakındı.O gün daha bir soğuktu hava.O zamana kadar havanın nasıl olduğunu bile fark etmiyordum.Dedim ya süreç acı vericiydi ve o acılarla kavrulan ruhuma sahip beden hissizdi. Bitmişti her şey!
Cümle kurulmuştu.Sadece yüklemden oluşan tek bir cümle. “ÖLDÜ” Büyük cümledir aslında bu.Bir çok şeyi anlatır tek kalemde.Umut ettiğin her şeyi yıkar o an ümitlerin. Hüzün, Hayata tutunma çabası, Yaşamak.. Ve çocukluk.. Zordu çocukluğum.Gösteriş meraklısı oldum babamı kaybettikten sonra. En büyük acımı süsledim tebessümlerle.Oyun oynamayı sevdim.Acıyı yaşayan bir ben değildim kabul ediyorum ama acımı bir göstersem herkesi yıkan ben olabilirdim.
Sevilendim her zaman. Ailemi her zaman çok sevdim,bağlıydım.Kilometreleri göz ardı edip aileme yakışır biri olmak için kendimi bozmaktan hep alıkoydum. Çünkü en küçükleri,en fırlaması,olgunu (onların gözünde) ve sayamadığım bir çok şey. Noktası bitmeyecek kadar çok yazabileceklerim. Babam olsaydı eğer daha farklı olurdu. Babam olsaydı eğer bugün derslerimi,çalışmak için zorunda olduğum için aksatmazdım. Babamın sesi olsaydı eğer telefonun diğer ucunda ders aralarını onsuz geçirmezdim.
Çalışmak zorunda olan insanların bir konuyu anlamamış gibi tekrar tekrar sormalarına sakın kızmayın. Anlamadığı için değildir sürekli sorması,artık hayata güvenini kaybettiği için emin olamamasındandır. Hemen aklına çok sevdiği babasının sözleri gelir aklına,yutkunamaz gözleri yaşlanır. Neden Biliyor musunuz ? Baba der ki; -Sen oku arkandayım sonuna kadar.. -E baba hayatı öğrenmem lazım bir yandan çalışayım. -Okulunu bitir de ben ölmeden,bir de askere yollarım seni,gelince işini kurar bir de düğün yaptık mı tamamdır. -Sen şimdi torunda istersin. -isterim tabi ama onu göremem artık,ama evvela okul aman aksatma, derslerini kaçırma. vs vs bir çok şey. Hep inceledim.
Geç kalmaması için çocuk okula.Baba kalkar oğlunu uyandırır.Anne beş kuruş veriyorsa baba hep on kuruş verir ve sessizce annene söyle sakın der.
PEKİ NEREDE BABA, SÖZLERE NE OLDU. İşte o yüzden hep sorgulamalar bir den fazla olur.Bir insanın babası hayatta oldu mu her şey farklı olur. Baba hayatta olduğu zaman her insanda olan sorumluluk hep biraz ikinci planda tutulur. Değerli dostlar yaşadığım için çok rahat bir şekilde anlattım.Bugün okul durumumu soracak olursanız,biraz geç kalsam da iyi.Acım her gece uykumda sönüyor yeni bir günde yine başlıyor.
DEĞER BİLMEDİĞİNİZDEN DEĞİL AMA VARLIKLARINI GÖZARDI ETMEYİN...
·
32 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.