ağaç bana yaralarını gösterdi
– ki ben budak sanıyordum –
ben ağaca yaralarımı gösterdim
– ki o yaprak sanıyordu –
gül gibi geçinip giderken
yer değiştirdi yaralarımız
yarama ne kadar uzak bakarsam
– ki o kadar dağlara yakın-
yarasına ne kadar yakın bakarsa
– ki o kadar sulara uzak –
ağaç bana uzağını gösterdi
– ki ben yakın sandım –
ben ağaca yakınımı gösterdim
– ki uzak sandı –
ağaç ve ben
yaranın ve budağın hatırası için
gül gibi, amacım kokmak
yapraklanıp duruyorum:
neden olmasın?
Sezai Sarıoğlu