Hayatımızda küçücük de olsa yeri olan insanlar vardır. Onlarla zaman daha kıymetlidir. Peki ya hayatımızdan zaman çalanları biliyor muyuz? Eminim ki farkında bile değiliz. Eskiden yapılması çok fazla zaman alan şeyler gün geçtikçe daha kısa sürelerde yapılabiliyor. Hiç düşündük mü acaba işlerimizin süresinin bu kadar kısalmasına rağmen neden hiçbir şeyden zevk alamaz hale geldik? Eski zamanlara baktıkça şimdi her şeye ulaşmak daha kolay, istediğimiz her şey oluyor ama bu bolluğun içerisinde bile mutlu olamıyoruz. Eskiden imkanlar kısıtlıyken bile akrabalarımızla, dostlarımızla sürekli görüşürdük şimdi ise bir telefon uzakta olmalarına rağmen bir aramayı bile çok görüyoruz. Yeri geliyor anne babamıza bile ayıracak vaktimiz olmuyor. Neden mi? Çünkü hep acelemiz var, hep vaktimiz kısıtlı, hep daha önemli işlerimiz var. Bahaneler hiç bitmiyor, gün geçtikçe de çoğalıyorlar. Farkında mıyız dostluklar azalıyor insanlar bencilleşiyor. 'Acelecilik' almış başını gidiyor. Dünyamızdaki güzelliklerin farkına varacak zamanımız bile yok. Anlayacağınız zamanımızı dolu dolu yaşamak varken her şeyi aceleye getirip boş yere öldürüyoruz.

MomoMichael Ende · Pegasus Yayınları · 201766,7bin okunma

·

3 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Lcodjdudy