Paulo Coelho'yu bayılarak okumayacağımı bile bile, "Haydi" dedim "Bir şans daha vereyim." Evet yine bayılmadım, okültizm cevresinde mi dönüyor diye beklenti içinde aldım okudum. Bir Kutu Kitap'ın Aralık ayı için göndermiş olduğu kitaptı. Basit karakter tahlilleri, basit kurgu, altı doldurulamamış güçlü kadın rolleri ve Simyacı'dan beri süregelen aynı ana tema: Kişisel menkıbeyi bulma ve her şeyin içimizde oluşu.(Hani Cem Yılmaz diyor ya: "İçimizde içimizde...") Tipik iyi insan olma ve mucizeyi içinde arama mesajları. Kendini sürekli tekrar etmesine rağmen yere göğe sığdırılamayan, kitaplarının şişirilmiş iyi birer reklam ürünü olması dışında, bu kadar popüler olmasına sebep olacak hiç bir numarası olmadığını düşündüğüm Coelho'yu bir daha okumam sanırım.
