"...Hiçbirini iplemediler valla..."
Evladım gözünü kaybetmişsin daha ne konuşuyorsun diyecektim, izin vermedi Keto.
"...Metronun çıkışındaki büyük çınarın altında geceliyorduk, hani şu köşedeki en büyük ağaç. Uyuduğumuz yer yani... Büyük bir uyku tulumumuz vardı. Pirana, Musti, ben kıvrılıp yatıyorduk içinde. İşte bir sabah... Sabah dediysem güneş filan doğmadan ha... Düşmana baskın verir gibi senin polisler saldırdı. Otuz çadır ya var, ya yok. Döverek çıkardılar o abileri, ablaları... Ama harbi çocuklarmış yılmadılar."
"Ne yılması be..." diye Pirana başladı yine. "Aslanlar gibi karşı koydular... Ama çok polis vardı."
Gezi Parkı'nda neler yaşandığını hatırlıyordum, korkunçtu. Hükümet acımasızca sürmüştü bizim çocukları göstericilerin üstüne. Hepimiz için utanç vericiydi. Bir kez daha anlamıştık ki bir ülkede otoriter bir yönetim varsa ilk kaybeden polis teşkilatı olurdu.
·
1 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.