Hasan Basri şöyle demiştir:”Eğer sen dilersen diliyle nutku apaçık ve keskin, kalbi ve ameli ise ölü bir kişiyi görebilirsin. Sen onu kendinden daha iyi görüp tanırsın. Bedenler görürsün de kalpler göremezsin. Sesler işitirsin de samimilik duyamazsın. Onlar dilleri en verimli, kalpleri ise en verimsiz olanlardır.”
