Okuduğum şehirde kitap fuarına gittiğimde tesadüf eseri karşılaştım kitabın yazarıyla. Oysa tek derdim hızlıca daha önce belirlemiş olduğum bir iki kitap alıp derse geç kalmamaktı. Ama Nihat bey öyle güler yüzlü ve samimiydi ki telaşımı unutmuş onunla sohbete dalmıştım. Kendisinin yazmaya başlaması hakkında merak ettiğim bir kaç soruyu yönelttim kendisine. Tüm samimiyetiyle cevap verdi. Ona bir gün yazar olacağımı söyledim gözleri parladı yüzünde oluşan büyük bir gülümsemeyle sohbetimize devam ettik. Ben onun kitaplarına göz gezdirirken o standa gelen her çocukla ayrı ayrı ilgilendi. Ne muazzam şey sevdiğin işi yapmak. Tüm kitaplarını süzdüm tek tek inceledim. Deniz Görmemiş Çocukları elime alınca yüreğim ısındı. Bende deniz görmeden büyüyen bir çocuktum. O yüzden kararımı vermiştim. Nihat beyle kitap üzerine biraz konuştuktan sonra bana ufak bir not yazarak imzaladı kitabımı. Daha sonra tekrar iletişime geçmek üzere ayrıldım. Aceleyle okula gitmek için minibüse bindim.İçim içime sığmıyor hemen kitaba başlamak istiyordum. Ertesi gün hemen başladım ve bir solukta okudum. Beni çocukluk yıllarıma sokakta toz toprak içinde oynadığım zamanlara götürdü. Yalın anlatımıyla hoş samimi bir kitap. Kendimi kitaba o kadar kaptırdım ki ırgatlar pamuk tarlasında çalışırken nemden nefes alamadıklarında benimde soluğum kesildi. Cansu ve Fırat ile beraber bende bisiklet sürmeyi öğrendim. Bende onların sevinçlerine sevindim, üzüntülerine üzüldüm.Kısacası kitapta çocukluğumdan parçalar buldum. Ve Cansu ve Fırat yaşadıkları maceralara sizleri de davet ediyorlar. Bu güzel, samimi daveti geri çevirmek olmaz değil mi?

Deniz Görmemiş ÇocuklarNihat Gökmen · Apsis Kitap · 20168 okunma

··

41 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.