Aylaklık, başıboşluk, sorumsuzluk ne çok duyduğumuz kelimeler. Çokça kınadığımız insan sıfatları değiller mi? Hımmm ne kadar sorumsuz bundan bir şey olmaz. Bir şey olmaz mı? Ne olacaktı ki diyesim gelmiştir hep. Vardır bende de Bay C. Gibi bir aylaklık ya da olmak istediğim ama olamadığım iç dünyamdaki insanda. Hep sorgularım ne kadar biziz şu yaşadığımız hayatta. Özgürüz deriz. Özgür müyüz acaba bu kalıplarda? Çevre, toplum, aile, ahlak kuralları, dini değerler derken ne düşüncelerimizi ne kendimizi yansıtabildiğimiz, ne de yaşayabildiğimiz hayatlarda debelenip duruyoruz sanki. Sonra elime bir kitap düştü; bakalım neydi bunları bana düşündürten .. BİR ADAM DÜŞÜN; KİMSİN SEN? SORULARINA TEK CEVABI VAR. AYLAĞIM BEN. Aylak Adam, Yusuf Atılgan ‘ın hayat verdiği Bay C. ‘nin hayata karşı duruşunu belki her şeye karşı oluşunu, sorgulayıcı yapısını, çokça aylaklığını okuduğunuz ; ayrıca arayıp bulamadığı onun bu durumda olmasının sebebini atfedeceğimiz gerçek sevginin ne oluşunu sorgulatan bir kitap. Ve bu kitabın nasıl bir dili varsa aylak olunca kahramanımız yazar da sanki karakterin özelliklerine bürünmüş bir üslubun yerinde olacağını düşünmüş. Üslubunda karakterin ruhunu yansıtmış diyorum çünkü kısa kısa cümleler, Bay C ‘nin yaşadıkları ve yaşadıkları hakkındaki düşünceleri olayların hızlı hızlı geçişleri derken bir dk …Ne? Nasıl? Dedim bir müddet. Tabii okudukça benimsenen üslubu; Bay C’ nin içimizdeki aylak insana ses vermiş gibi düşünceleri hayatın kalıplarına sığmak istemeyişi ah ya neden dedirtti. Niye biz de birazcık aylak yaşamıyoruz bu çokça değiştiremediğimiz aciz kaldığımız hayatı. Bu kadar kuralcı yaşadıkta ne oldu? .....Olması gerekenlerden başka hiçbir şey. Neyse serzenişlerime beynimde bi iki üç gün daha devam ederim :) Gelelim Yusuf Atılgan 'ın kendi penceresinden bize de tanıttığı, yaşattığı Bay C 'ye. Bay C. evet adı bu kadar baş kahramanımızın. Bay C. babasını sevmeyen, annesi vefat ettiği için teyzesi tarafından büyütülen; her annesiz çocuk gibi yarım kalmış bir adam. Babasının kadınlara, kadın bacaklarına olan düşkünlüğü, kadınları yanlış tanımasına neden olsa da kitap boyunca gerçek sevgi peşinde koştu durdu kahramanımız. Bu arayış tabi ki yanlış beden ve ruhlardan geçmesine neden oldu.Kitap boyunca da ilk Ayşe 'de vücut buldu aradığı, sonra Güler 'in mavi gözlerinde, sonra yine Ayşe 'nin artık korkmadığı bacaklarında. Bazende bir hayat kadınının teyzesine benzettiği kokusunda.Aradı, aradı... Kitabın sonlarına doğru içini açtı aylak adam.Tam da o sayfalarda evet dedim kimse durup dururken kötü olmuyor. İşte aylak adamımızın gerçek hikayesi. ^^Biraz alıntı^^ -Galiba babam, sevgisizlik borcunu bana parayla ödüyordu. Yılda bir iki kere beni görmeye gelirdi. Neler anlatırdı? Ben hep '' gideyim artık'' diyeceği anı beklerdim.''- Gideyim artık.'' Elini uzatırdı. Bu el!...Öperdim. Çabuk kurtulmak için diye düşünürdüm. Yoksa korkudan mı? İşte ben buyum! Çocukluğumda ona benzememek kolaydı. ''-Bıyık bırakmıyacam'' ''Komisyoncu olmıyacam'' demek. Çıplak bacak kadın düşleri başladığı zamanki umutsuzluğum! Hiç kimse erkek yaratılmanın azabını benim kadar çekmemiştir. İçimdeki batıcı kadın isteğinden kurtulmak için boyuna okurdum. Olmuyordu. Evet Bay C. geçirdiği çocukluktan; pek çokta kişiliğinden dolayı hep uzaktı basmakalıp hayatlardan. Sevgiydi aradığı ve tutunmak istediği. ''Bana tek insan yeter.'' derdi. Arkadaşına aylaklığının sebebini açıklarken şu cümlelerle tekrar aradı. Ben, toplumdaki değerlerin ikiyüzlülüğünü, sahteliğini, gülünçlüğünü göreli beri, gülünç olmayan tek tutamağı arıyorum: Gerçek sevgiyi! Bir kadın. Birbirimize yeteceğimiz, benimle birlik düşünen, duyan, seven bir kadın! Buldu mu dersiniz ? '' Sustu. Konuşmak gereksizdi. Bundan sonra kimseye ondan söz etmeyecekti. Biliyordu; anlamazlardı. '' Ve kapanan siyah bir kitap kapağı...

Aylak AdamYusuf Atılgan · Can Yayınları · 201959,7bin okunma

·

26 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Esra Koç