Gönderi
90'lı yılların öncesinde ve ortasına kadar cep telefonu bugün kadar yaygın ve çeşitli değildi dahası benim hatırladığım hatta bizim evimize giren ilk cep telefonu Sabah gazetesi kuponlarını biriktirip gidip bayiden aldığım Nokia 3210 cep telefonu ve yanında verdikleri muhabbet hat ve kartı idi.Evimizde ahizeli telefon vardı onunlada öyle boş konuşmalar olmazdı.Az ve öz konuşurduk. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Bizim zamanımızda cep telefonlarında ki mesajlar yerine,en yaygın olan "mektup" yazmak vardı
Rahmetli babam ablamla bana hadi kızlar mektup yazalım dediğinde bi heyecan olurdu içimde."Sevgili diye başlayan satırlar günlük olaylardan bahsedip özlemle ellerinden öper sağlıcakla kalmanı dilerim" diye son bulan cümle kalıpları olurdu. Ne güzel günlerdi ne çok özledim o günleri.Şimdi o günlerden eser yok.Bazen teknolojinin eskiyi silmesine üzülüyorum ama yeni icatlarla gelmesine de şaşırıyorum.Duygudan duyguya sürükleyip götürüyor.Ama bende halen eskiyi yaşatmak var çünkü beni ben yapan o güzel günleri yaşatmayı çok seviyorum.Belki hergün sayfalarca yazmıyorum ama bir iki satırda olsa yazmak.Evet belki okuyamayacak yazdığım kişi ama hissedecek bunu bilmek bile yetiyor.
Konusu ise 61 güzel özenli özel ve sizi özel hissederecek hatta geçmişi yaşatacak,durup sorgulatacak mektuplardan oluşmuş harika bir kitap.Yazarın okuduğum ilk kitabıydı iyikide okudum.Sizde elinize alacak bir solukta okuyacak ve belkide çocukluğunuza gideceksiniz şahsen ben gittim.Ve size en çok da kalbinize iyi gelecek
·
4 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.