Gökhan Duman'ın ''11. Peron'' kitabı 18 yıl Almanya'nın Essen şehrinde yaşamış bir Gurbetçinin hikayesini anlatıyor. Bende bir Gurbetçi çocuğu olarak kitap da kendimi buldum...Yaşadıklarımı anlatsam 'vay be' dersiniz...Ama bir gün kitabımda yer vereceğim...Gökhan Duman'ın bir röportaj linkini paylaştım ve aşağıda kitabından alıntı: En çok ağlatan… “O zaman tek firma vardı, o götürüyordu cenazemizi memlekete. Ama hafta sonu kapalıydı. Biz de ne yapalım, inşallah hafta içi ölürüz diyorduk.” En çok güldüren… “Eşime ben İsveç’e gidiyorum dedim. O da bana çok geç kalma dedi. Bazen civar köylere oduna giderdik, yine öyle sanmış, ne bilsin garibim.” En çok şaşırtan… “Düğünden 1 ay sonra gittim gurbete. Ama hasretlik zor geldi, bıraktım. Öyle erken döndüm ki eşime yazdığım mektup bile benden sonra geldi.” Araf’ta bir hayatı anlatan en dokunaklı cümle… “İki ülkede birden yaşıyorum: Sabah evden çıkarken aslında Türkiye’den çıkıyorum. Okuldayken Almanya’dayım. Ve akşam yine memlekete dönmüş oluyorum.” gercekhayat.com.tr/roportaj/insall...

11. PeronGökhan Duman · Vadi Yayınları · 2018363 okunma

·

89 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.