Dünya, okuma bilmeyenleri aldatır;
Ben, ne mutlu ki hem okumada hem de yazmada ustayım.
Dünya, hiçbir işi olmayanları aldatır;
Oysa ben yüksek devlet memurluklarıyla onurlandırıldım.
Yaşlılar daima hastadırlar;
Bana gelince, şu an ne ağrım ne de sızım var.
İnsanlar durmadan evlilik sıkıntısı çekerler;
Fakat ben evlilikle ilişkimi kestim ve elimi eteğimi çektim.
Hiçbir değişiklik zihnimin huzurunu bozmuyor;
Hiçbir iş bacaklarımı titretmiyor.
Bu nedenle on yıldır ruhum ve bedenim
Kaçınıklığın huzuru içinde dinleniyor.
Hepsinden öte, ağır ağır geçen son yıllarda
Çok az şeye ihtiyaç duydum.
Kış boyunca beni ısıtan bir parça örtü
Ve gün boyu tok tutacak bir öğün yemek,
Evimin küçücük olması hiç de önemli değil;
Ne de olsa, insan bir odadan fazlasında uyuyamaz.
Bir sürü atımın olmaması önemli değil;
İnsan iki arabayı aynı anda süremez ya!
Dünyadaki on insandan belki de yedisi
Benim kadar talihlidir.
Ama halinden benim kadar memnun olan birini ararsanız,
Bir tane bile bulamayabilirsiniz.
Başkalarının meselesi olduğunda ahmaklar bile bilgedir,
Kendi meselelerinde ise bilgeler bile hata yapar.
Kimseye kalbimi açmaya cesaret edemem
Bu nedenle yabanıl sözlerim
Tüm kardeşlerime seslenir.