Zaten biz insanlar hiç ölmeyecekmiş gibi yaşayan varlıklar değil miyiz? Evet öyleyiz. İvan İlyiç'de öyle! Onun: dertsiz, tasasız, hoş ve incelikli geçen hayatında, unutmuş olduğu, gerçekleşmesi kaçınılmaz olan ölümle yüzleşmesi konu edilir eserde. Daima yaşanması gibi yaşamaya çalışan, işinde sürekli yükselmeyi hedefleyen İvan İlyiç, gayet yolunda giden hayatında bir hastalığa yakalanmasıyla etrafını ve yaşamını bambaşka bir şekilde görmeye başlar... KİTAP HAKKINDAKİ DÜŞÜNCELERİM * Rus gerçekçi edebiyatını oldum olası sevmişimdir. Bu kitapta da işlenen konunun gerçekçiliği beni kendine çekti doğrusu. Daha önce Rus gerçekçi edebiyatından sadece Dostoyevski okusam da, Tolstoy'un gerek üslubu, gerekse de olayları ele alış biçimi bana Dostoyevski'yi aratmadı desem yalan söylemiş olmam. * Eser ayrıca, okuyana kendini sorgulatması yönünden de çok değerli. Örneğin kitabın 78.sayfasında yer alan İvan İlyiç'in kendine sorduğu soru sanki biz okuyuculara soruluyor gibi: "Ya gerçekten de yaşamam gerektiği gibi yaşamadıysam, bilinçli seçtiğim yaşamım yanlışsa? " Eminim ki kitabı okuyan hemen hemen tüm okurlar bu soruyu kendilerine sormuştur. * Eserin bize düşündürmeye çalıştığı diğer bir durum ise: (benim eserden çıkardığım düşünce desem daha iyi olur aslında) Ölümü unutmamamız gerektiğidir. Yaşamlarımızın yoğunluğunda, telaşında hiç mi hiç aklımızdan çıkmaması gereken bir gerçekliktir ölüm. ----------------------------------------------- Genel olarak baktığımda kitabı beğendiğimi söyleyebilirim. Yakın çevremden kitap tavsiyesi isteyen arkadaşlarıma önerebileceğim eserler arasında kendine yer edindi bu kitap. İyi okumalar :))

İvan İlyiç'in ÖlümüLev Tolstoy · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202245,2bin okunma

··

5 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Umut S. Balcı