Fabrikanın köşesinden geçerken, sol tarafında duvara yakın bir gölge görünce olduğu yerde durdu. Korkuya kapıldı. Birkaç metre uzağında melon şapkalı bir adam, hareketsiz duruyor, kendisine bakıyordu. Gece karanlık ve ıssız. Ama korkusu ancak birkaç saniye sürdü. Yanna yaklaştı adamın, gece karanlığında onun gibi yapayalnızdı, onu kendine yakın hissetti, çok yakın, göğsündeki ağırlık artıyor, artıyordu. Bir şey koptu içinde, sonunda serbestleşti. Yüreğini açtı, bu yabancıya. Kim bilir hangi çocuk eller hazırlamıştı, yüreğini açtığı bu kardan adamı.