"Nietzsche'nin trajedisi tek kişilik bir oyundur: Sahneye çığ gibi düşen her bir perdede, yalnızlık içinde mücadele eden bu adam hep tek başınadır. Ona destek veren birileri yoktur, ona karşı koyan birileri de yoktur, o gerilimli ortamı varlığının hoşluğuyla dindiren bir kadın da yoktur yanında."
Bu ilgi çekici ifadeyle giriyor Stefan