Öncelikle kitap yalın ve sade anlatımla başlamaktadır,zaman zaman Osmanlıca terimlerde mevcuttur. Ayşe hanım babasının gençliğinden başlayarak ''Sadrazam-Padişahlık-Ölümü'' arasındaki tüm olayları detayına kadar anlatım sağlamıştır.
Pek dikkatimi çeken ise Abdülhamid ve ailesinin aldığı terbiye eğitimdir.
Gelelim Maddelere;
1-Kitabın geneli Abdülhamid'in siyaset dışı yaşamını anlatan bir hatırattır.
2- Saraydaki nizam ve intizam, Abdülhamid'e gösterilen saygı, hatta ve hatta kahve sunumunda ki hassasiyet dahi kesinlikle muazzamdı.
3-Kitapta öyle yandı ki içim.. Tahtta kaldığı müddetçe tek bir vatan toprağını dahi vermeyen, tahttan "indirildiği" vakit 9 yılda bir karış toprağa muhtaç hale gelinmesi''
diye bir terim mevcut Ayşe Hanımın burada yanlışı olduğu belli bariz açıktır. Abdülhamid zamanında kaybedilen topraklar ortadadır.
4-Kitaptan bir alıntı;
Selanik'i işgale gelen güçlere karşı Abdulhamit'in kararlılığı ve ısrarlarına rağmen tekrar Istanbul'a götürülürken Selanik halkının vapurun arkasından "Bizi bırakıp nereye gidiyorsunuz?" diyerek acılarını dile getirmesi oldu.
Sonuç olarak Abdülhamid'in siyaset dışında bilgi edinmek isterseniz tavsiye edilir ama siyasi bir bilgi ararsanız tavsiye etmem. Kitap daha çok yaşam şekli, edep,adap üzerine kurulmuş saray yaşamını anlatan bir hatırattır.
