Saf Pratik Aklın İlkeleri Üzerine
Örneğin birine yaşlılığında sıkıntı çekmesi için gençliğinde çalışmasını tasarruf etmesini söylemek istemenin doğru ve önemli bir pratik emirdir. Ancak bu durumda istemenin başka bir şeye arzu ettiği düşünülen bir şeye yöneldiğini görmek oldukça kolaydır ve bu arzunun ne olacağı(yani kişinin kendi kazancından başka kaynaklara mu yöneleceğini yaşlanmayı hiç istemeyeceğini mi yoksa ihtiyaç durumunda azla yetinmeyi mi düşüneceğini) eylemin kendisine bırakmak gerekir. Zorunluluk taşıyan her her kuralın tek kaynağı olan akıl bu emrine bir zorunluluk kazandırır(eğer zorunluluğu olmasaydı zaten emir olmazdı) ancak bu zorunluluk öznel koşullara bağlıdır ve bütün herkes için aynı geçerlilik seviyesine sahip değildir. Aklın yasa koyucu olabilmesi için aynı geçerlik seviyesine sahip değildir. Aklın yasa koyucu olabilmesi için yalnızca kendi kendini varsaymakla yetinmesi beklenir çünkü kural ancak bir ussal varlığı diğerinden ayıran rastlantısal öznel koşullara bağlı olmaksızın geçerli olduğunda nesnel ve evrenseldir.
Sayfa 25
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.