Yazarın serideki ikinci romanı olmasından ve birincisine (Işıldayan) bayılmamdan dolayı başlamıştım. Ama ilginçtir ki girizgahı birinci romanda yaptığı için taşların daha çok oturduğu, daha beni mest edecek bir roman beklerken hayal kırıklığına uğradım. Roman boyunca hep bir şeyler eksik kalmış hissi sürdü gitti. Frencesca ile Sam'in ilişkisinin başlangıcı da sonu da damdan düşmeydi açıkçası. Romanın giriş ve sonuç bölümlerinin arasında dünya olay yaşandı ve bunlar detayı ile anlatıldı. Ve karakterlerin olaylar karşısındaki tutumlarının evrimleşmesi oldukça başarılı bir şekilde ele alındı. Ama ne Frencesca'nın zorluğu vardı ortada ne de onca hakaret ve aşağılamanın ardından gelen ağırlık. Işıldayan'da da Frencesca'dan bahsedilmişti ve açıkçası onu okumamış olsaydım Frencesca'nın kişiliği, çalışmaları ve varmaya çalıştığı nokta konusunda oldukça cahil kalırdım. Güya bu romanda da birkaç kez araştırmalarından bahsedilmişti ve hatta girişte bunun üzerine kurulmuştu ama onun iradesini oluşturan tarzı ve tavrı verilememişti. Sam de bir dengesiz geldi bana nedense!! İki uç duygu arasında maşşallah ışık hızıyla yol kat edebiliyordu:I Diyeceğim o ki Işıldayan gerçekten güzeldi. Zor kadın...Eh işte.

Zor KadınSusan Mallery · Koridor Yayınları · 201161 okunma

·

43 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Librarian