Yürü ey saih-i avare yürü durma yürü
Koymasın rah-ı visalden seni ezvak-ı misal
Bu bedayi bu letaif heme rü’ya vü hayal
Yürü ey zair-i biçare yürü durma yürü
Yürü ki nüzhet-i vuslatta teali göresin
Yürü aslında fena bul budur etvar-ı kemal
Yürü alayişi terk et içesin ke’s-i visal
Yürü ki saha-i hiçide tecelli göresin
Ey avare yolcu! Yürü, durma, yürü!
Bu geçici alemin zevkleri seni Allah’a kavuşmaktan alıkoymasın. Bu eşsiz manzaraların, bu güzelliklerin hepsi yalnızca bir rüya ve hayaldir. Ey zavallı ziyaretçi! Yürü, durma, yürü! Yürü, kendi aslına kavuş. Kemalin dereceleri bunlardır. Geçici süs ve gösterişi terk edip, yürü ki Allah’a kavuşma kadehinden içesin. Yürü ki yokluk meydanında Allah’ın kudretini ve sırrını göresin.