Dur dinle
Dolu dizgin atlarla nereye koşsan hüsran
Sabrın özlemden ve sevgiden büyük
Başın yüreğinden kalabalık
Bekle anla
Durul
Henüz söylemedi türküsünü sevdasının
Henüz görmedi gözün leylasını
henüz gün ışımadı
Koşup durduğun yollar boyunca geçmediğin viran kalmadı
Kalbinin kösü dinmedi henüz
Ve yaşın Kemal’e de ermedi
Bir çift göze yazılacak sevda değildi bu
Geç
Geç bütün hûlyaları
Yorul yoğrul eriş vuslata
Vuslatın ki sonsuzluğun mezar taşı
M.ÇİTAK