"Peygamber'in elinde Ali ve benzeri pek çok şahsiyetler yetişmiştir. Bunlar iki yönlü şahsiyetlerdir; irfan âlemine ve iç dünyaya girildiğinde bedenlerinden sıyrılmış bir ruhu andırır bunlar. Manevî göklerin yolunu yeryüzü yollarından daha iyi tanırlar. Böyle ruhlar, geceleri sabaha kadar uyumazlar.
Neden? İslâm toplumunun en uzak bir köşesinde bir aç kişi uyumaktadır. Toplumdaki açlık sorunu karşısında bu kadar duyarlı bir ruh. Bir aç kişiye karşı gösterilen bu tür duyarlılık, tümüyle maddî ve halkçı bir önderin işidir. Öyle ki, bu önder halkın maddî hayatını temel olarak kabullenmiştir.
Bu söz ve bilinç, düşünce ve sevgi adamı, kılıcından ölüm saçan ve dilinden vahiy dökülen adam; bu kişi ideal insan düşüncesinin var olmuş bir gerçeğidir. Bu büyük sahabeler, insanlık idealinin örnek şahsiyetleridir. Onları Peygamber kendi dininin verdiği terbiyenin bir ürünü olarak tarihe, insanlığa ve İslâm ümmetine gösteriyor ki, başkaları da onlar gibi olsun.
Tam insan, ideal insan; sosyoloji ilminde "Le Homme Total" diye tanımlanan insan, yani tüm boyutlarda gelişmiş ve ideal bir insan sıfatını kazanmış "İnsan", herkesin kendisine örnek edinebileceği yüce bir insandır."
Ali Şeriati (Biz ve İkbal)