Kitap tüm bilinenlerin aksine davranışçı yaklaşımların aslında nihai anlamda bir işe yaramadığını ortaya koyuyor diyebiliriz. Bu açıklamaları yaparken 3 yönden örneklerle ortaya koyduğu savları destekliyor: öğrenci yetiştirmede, çocuk yetiştirmede ve iş yerinde başarı sağlamada.
Kitapta yer alan tüm ifadeler kaynak gösterilip makalelerce desteklenmiş. Dolayısıyla davranışçıların öngürdüğü başarıyı ödüllendirme, öğrenciye dönüt olarak not verme, çocuk yetiştirirken 'uslu' durması, 'söylenenleri yapması' karşılığında ödül vaadinde bulunmanın uzun vadede işe yaramadığını kanıtlamaktadır.
Kitapta 'ödül-ceza' ikileminin yerine neler konulabileceği ile ilgili malesef çok fazlal bariz, somut örnekler yer almıyor. Yöntemlerden genel olarak bahsedip bir-iki örnek veriliyor.
Bu kitap hem iş yeri sahibi patronlara hem öğretmenlere hem de ebevenylere hitap ediyor.
Hem bir öğretmen hem de bir ebeveyn olarak bende sorgulamalara yol açtı ve birçok konuda daha dikkatli olmama yol açtı diyebilirim. Çok bilinirliği olmayan bir eser belki ama ezber bozmak adına okunası bir kitap.
İster çocuk ister öğrenci yetiştirin isterseniz de bir kurumun kârlılığı ile ilgileniyor olun, yapılması gereken en önemli şey 'İÇTEN MOTİVASYONU' sağlamaktır. Bir işi teşvik primlerini almak, çocuğun ya da öğrencinin 'Aferin, 100, pekiyi, çikolata vb' şeyler almak için anlık olarak davranışını değiştirmiş olmak kişiyi ne mutlu ediyor ne de asıl istenen hedefe ulaştırıyor.
Okumanızı tavsiye ederim.
