Osmanlı yöneticileri ve görevlileri, ne yönettikleri yerlerden kalkıp geldiler, ne onların dillerini konuştular, ne de bölge ile bağlarını geliştirebilecekleri belirli bir süre orada kaldılar. Yalnızca askerlere emrettiler. Fakat sayıları, otoritelerini onların yardımı olmadan kurmalarına yetecek kadar yoktu. Bu nedenle Osmanlılar, gerekli olduğu için, kullanışlı yerel yapıyı ezmeyi değil, korumayı seçti. Otoritenin, sadece yerel şahısların yardımı ile konumunu sürdürebileceği bir ortamda, bir soylular siyaseti gelişebilir. Soylular, "şehir halkının liderleri ve bazı sınırlamalarla halk ve hükümet arasında aracı olarak belirli siyasal rolleri oynayabilen kimselerdir."
Sayfa 13 - Akademi - Ağustos 1.Baskı 1991Kitabı okudu
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.