Başkahramanımız Zebercet oğlu Zülküf Nişâbur’dan başlayarak tüm dünyayı gezmeye başlar. Hep düşüncelidir ve kendi kendine şöyle der:” Keşke makamından bir demet çiçek mi derdin de düşünürsün.” Gördükleri onu değiştirip dönüştürür. Bir kitapta okuduğum en yalın, etkileyici ve tesirli cümlelerden birisi: “ Yorgundur Zülküf dünya onu, gördükleri onu yormuştur.”
Ne güzel ifade etmiş İsmail Kılıçarslan...