Oğuz Atay'ın dili, hikayeleri okuyucu için zordur. Benim için ise sıkıcı. (Beğenmediğimden değil benlik olan biraz beylik bir durum olabilir.)Tehlikeli Oyunlar ve Tutunamayanlar da çok sayfa atlamışımdır. Bu kitabın da hikaye muazzam, gerçek ve bizim. Doğumuyla birlikte öğrenmek ve anlatmayı kendine karakter etmiş Mustafa İnanın sosyal hayatında ki naifliği, sıkıntıları, borç istemesi dahi çok tatlı. Dönem ve eğitim sistemimiz harika işlenmiş. Otobiyografi, kurgu ile hafiflemiş roman olmuş :). Okumuş oldum.
