Farkına Vardığım Gerçekler Acı Veriyor
Mutlu olmak için deli gibi uğraşıyorum. Pollyannacılık yapıyorum. Her şeye pozitif bak, nasıl bakarsan öyle görür ve öyle yaşarsın. Olmuyor. Haftalardır beni derinden etkileyebilecek olan olaylar yüzünden yıkılmamak için direniyorum; dalgaya alıyorum, gülüyorum. Kendimle savaşımda galip gelebiliyorken insanlara yeniliyorum. Çocukluk kahramanıyla aynı sofraya oturmaktan kaçacak duruma gelir mi bir insan, yediği yemekten midesi bulanır mı, yüzünü görmeye tahammül edemez hale gelebilir mi? Onun yüzünden insanlığa olan güvenimi bir kez daha kaybettim, oysa tam başarıyordum. İnsanlarla mutlu olmayı başarıyordum. Karşısına geçip "Senden utanıyorum!" diyemiyorum çünkü kocaman bir yalan olan hayatında tüm bunlara kılıf uyduracak biliyorum. Tüm bunları bile bile yüzüne bakabilir miyim? Ben daha iki gün önce yaşadığım olayın acısını yaşarken içimde buna nasıl katlanacağım?
··
35 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.