Kitabın konusuyla ilgisi olmayan şu alıntı çok hoşuma gitti ."Şoför kelimesi bunların şüphesiz en medenisi, en latifi, en iyisi ve en cemiyetlisidir. İki dudağın arasında bir öpüş taklidine benzeyen ve ilk hecede havaya bıraktığını ikinci hecede adeta geriye alan bu kelimenin Türkçe’nin en mühim kazançlarından biri olduğuna bilemem dikkat ettiniz mi? Hangi şiveden söylenirse söylensin o daima manalıdır."
