Kağıttan Kaplanlar Masalı
Bizler mucizelere inanmış çocuklardık; dağlarda, meydanlarda, sokaklarda, zindanlarda ölüler vermiş, kurbanlar vermiş bir kuşaktık. Tutunamıyorduk. Tutunmanın yollarını reddediyorduk. Şimdi şu sergideki her şeyi bu yüzden böyle önemsiyor, büyütüyordum. Kendimi öfkeme kaptırmamaya çok özen gösterdim ama, şu sergi ortamı, çoktan bir cehenneme dönüşmüştü benim için. Karşı olduğum bir dünyanın insanları çoktandır hayatımızı fazlasıyla kuşatmaya başlamışlardı. Aynı mekanlarda bulunuyor ama farklı gezegenleri yaşıyorduk sanki. Bu böyle sürmemeliydi.
Sayfa 228 - Metis YayınlarıKitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.