Eskiden kitap okumuyordum. Belki senede 1 kitap ancak okursam okuyordum. Sonra her şey üniversiteye gelince başladı. İlk sınıfta günlerim çok boş geçtiği için kitap okumaya başlayım istedim ve okumaya başladım. Bugün ise kitap yazıyor bir hâle geldim.
Evet eskiden hiç kitap okumazken bugün yazma noktasına kadar ilerledim. Geriye dönüp bakıyorum da geçen yıllarıma. Keşke diyorum o günlere dönebilsem de o günleri hep kitap okuyarak gecirsem. İlkokulda lisede hocamız kitap okuma ödevi verdiğinde çok sıkılırdım. Şimdi diyorum ki o günlere döneyim de günde bir değil on kitap bitirme ödevi verilsin.
Hiçbir şey için geç değil ve geçmiş hiçbir şey için de dövünmenin yeri değil. O zamanlar kitap sevmeyen ben şimdi kitaptan başka bir şey sevemez oldum. Bilmiyorum çocuktum belki de dünya çekici geliyordu ama kitapları keşfettim ve yazarlarla şairlerle tanıştıktan sonra kendimi dünyadan soyutladım. Kitap okumak yalnız kalmak isteyenler için yegâne güzel bir araç. Kitap okumak ruhunu doyurmak için harikulade bir amaç. Ve oruç tuttuğumuz midemizi aç bıraktığımız bu günlerde kalbimizi de aklımızı da aç bırakmadan okumaya devam edelim. Okumaktan zarar gelmez...
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.