Öncelikle bu kitaba bir puan vermek bana mantıklı gelmedi çünkü yazılan satırlar bizler okuyalım, beğenelim diye yazılmamıştır. Cemal Süreya'ya Mektuplar kitabı 1992 yılında ilk basımını yapmış ve bundan tam 26 yıl sonra ikinci basımını yapmıştır. Mektupların içerikleri -bu cümleyi kurmak o kadar garip geliyor ki kişilerin özelini okumuş onunla da yetinmemiş içeriği hakkında bir yazı yazıyorum- iki dostun fikir alışverişlerinin, başka yazarlar hakkındaki düşüncelerinin de yer aldığı fakat çoğunlukla bir dergide basılacak olan Ahmed Arif'in yazdığı bir yazının yazım ve yayınlama süreci hakkındadır. Kitabın önsözü Ahmed Arif'in "Hasretinden Prangalar Eskittim" kitabının önsözü olmasını istediği fakat bazı engeller yüzünden kitabında yer veremediği Fikret Otyam'ın Ahmed Arif'in kişiliğini anlatan yazısıdır. Ahmed Arif'in Leylim Leylim'ini okurken de Cemal Süreya'ya Mektupları okurken de hep düşünmüşümdür benim birine yazdığım mektuplar başkaları tarafından okunsun ister miydim diye? Cevap koca bir hayır oluyor. Mektubu bırakın birine yazdığım kısa bir notun bile bir başkası tarafından okunmasını istemem. Oysa Ahmed Arif'in bir seçim şansı olmadı. Kimse ister mi istemez mi diye sormadı. Mektuplar yayınlandı ve bakalım bunu okuyunca Ahmed Arif hakkında öğrenebileceğim ne olacak diyen meraklı binlerce okurun eline geçti. Leylim Leylim'in girişinde okuduğum şu cümle kitaba başlarken de aklımdaydı. "Mektup, mektubu yazan ve gönderen ile mektubu alan ve okuyan arasındaki gizlidir.Bu iki kişinin arasındaki giz silinemeyecek/değiştirilemeyecek bir biçimde kağıda aktarılmış, söz uçamayıp çakılı kalmıştır." Bu saygısızlığımızı affet be Ahmed Arif.

Cemal Süreya’ya MektuplarAhmed Arif · Alaca Yayınları · 2019830 okunma

··

248 görüntüleme

Hatche

@beybun_ ·

28 Mayıs 2018 03:35

Öyledir ya, özeldir, güzeldir mektuplar ister buruşuk bir kağıda yazılsın ister süslü süslü :) :) Küçükken hatıra defterleri alırdık öğretmenlerimize arkadaşlarımıza hatıralar yazdırırdık. Kimsecikler okumasın diye de yatarken yastığımızın altına koyar uyurduk, yanımızdan ayırmazdık. Öyle ki biz bile okumazdık hemen ki sonra okuyalım diye. Aklıma geldiler şimdi elimde olsa defterlerim ne yapardım acaba :) :) Kitaba ve incelemenize dönecek olursam :) :) ben okur muydum evet okurdum Ahmed Arif'i biraz daha tanımak ve de daha çok sevmek için okurdum... :) :) Ellerinize sağlık :) :)

burcu

@dunyadanbirii ·

28 Mayıs 2018 14:18

Yorumunuz için teşekkür ederim. Benim de günlüğüm sürekli evde yer değiştirirdi, biri bulamasın, okumasın diye. Annemin okuduğunu düşündüğüm için en sonunda yırtıp atmıştım. Bir daha da günlük tutmadım. Şimdi keşke yırtmasaymışım diyorum. :)

Ömer Gezen

@metisokur ·

28 Mayıs 2018 03:11

Tuhaf bir bakış açısı yakalamışsınız. Mektuplar hakkında hiç bu şekilde düşünmemiştim...

burcu

@dunyadanbirii ·

28 Mayıs 2018 14:19

Yorumunuz için teşekkür ederim. :)

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

burcu