"Ben neye açım?"
Sıra sıra masada çırpılmış krema, somon, küçük ekmekler, kızarmış et, meyve, salata, taze çörekler, pirinç, köri, yoğurt ve daha pek çok şeyle hazırlanmış bir smorgasbord (İslandinav usulü bir ordövr) düşünün. Bütün masalara bir göz attığınızı, size çekici gelen bazı şeyler gördüğünüzü farz edin. Kendinize şöyle dersiniz: "Ah! Bunlardan birini yemek isterdim, şuradakini de ve şu diğerinden de."
Kimi kadın ve erkekler, hayatlarının bütün kararlarını bu şekilde verirler. Dört bir yanımız davetkar bir dünyayla çevrilidir; hayatlarımıza kurnazca sokulan, daha önce iştahımızın olmadığı ya da pek az olduğu hallerde iştah açan ve yaratan bir dünya. Bu türden bir seçim tarzıyla hareket ederken belli bir seçimde bulunmamızın nedeni, o sırada önümüzde bir seçenek bulunmasıdır. Bunun bizim istediğimiz şey olması şart değildir, ama ne ilginçtir ki, ona ne kadar uzun süre bakarsak bizim için o kadar cezbedici hale gelir.
İçgüdüsel benlikle, kadının doğal ve vahşi olan ruhuyla bağlantı içinde olduğumuzda, tesadüfen orada teşhir edilenlere göz gezdirmek yerine, kendimize şöyle deriz: "Ben neye açım?"
Sayfa 129Kitabı okudu
··
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.