Bu kitap hakkında yazacağım satırlarca cümlem yok. Keşke olsaydı. Konunun başlı başına ölüm ve hayat arasındaki o ince çizgide olması, insanı okurken kendini sorgulamaya, yaşamın ve ölümün zaten herkesin bildiği fakat kimsenin üstünde dakikalarca bile düşünmek istemediği “yakınlığı” ve “gerçekliği” olmasıdır. Buna maruz kalındığın da insanı ne şekilde düşündürtüp, hissettirdirebileceğini Tolstoy’un güzel uslübundan okuyabilirsiniz.
