tam bir erkekler ne söyler kadınlar ne anlarhikayesi.. bir solukta bitiyor.. ilk sayfalarda yüzünüzde beliren tebessüm, son sayfaya kadar terketmiyor sizi, hatta öykü bittikten sonra epey bir süre o mutluluk hali, yüksek sesle şarkı söyleme isteği devam ediyor.. --- spoiler --- ***adem: en hoşlandığı şey de her gördüğü nesneye ad takmak...ben artık hiç bir şeye ad takamaz oldum. yeni yaratık karşımıza çıkan herşeye, daha ben ağzımı açmaya kalkmadan bir ad koyuveriyor... ad koyma işi alabildiğine sürüp gidiyor. ben ne yapsam, ne etsem durumu değiştiremiyorum... ***havva: son bir iki gündür varlıklara ad takma işini bütünüyle üzerime aldım. böylece omuzlarından büyük bir yük kalkmış gibi görünüyor. bu alanda pek yeteneği yok çünkü. ne kadar kendini sıksa akla yakın bir ad bulamıyordu. ama kendisinin bu eksikliğini anladığımı da sezdirmiyorum ona. ne zaman yeni bir yaratıkla karşılaşsak , o sessiz bocalayışının açığa çıkmasına fırsat vermeden,hemen bir ad buluveriyorum. kıracağı potlardan bir çoğunun böylece önüne geçtim... ***adem: yeni yaratık hiç aralıksız konuşuyor... şu konuşması olmasaydı hiç değilse! durmak dinlenmek bilmiyor.. omzumun üstünde, kulağımın dibinde, bir o yanımda bir bu yanımda.. eskiden ne sessiz ne gürültüsüz yerdi burası... sesini kesip birkaç dakikacık susabilse, baş dinlendirici bir görünüşü olacak. bu durumda onu seyretmekten kıvanç bile duyabilirim. ***havva: bütün hafta tanışmak için ardında dolaştım.hep benim konuşmam gerekti, çünkü o biraz sıkılgan... benim yanında bulunmamdan hoşlanıyor, biz çoğulunu elimden geldiğince sık sık kullanıyorum, böylece kendisini de söz konusu etmem hoşuna gidiyor... çok az konuşuyor. belki de pek zeki olmadığı için. kendisini üzen bu durumunu gizlemek istiyor belki.çok yazık böyle bir şeye üzülmesi, zeka dedikleri şey nedir ki, insanın gerçek değeri yüreğinde yatar... ***havva: ...gittim yosunlu kayaya oturarak ayaklarımı suya batırdım. konuşabileceğim, seyredebileceğim bir arkadaşın yokluğunu çektiğim zamanlar hep oraya giderim. derenin suları üstünde çok güzel bembeyaz bir gövdenin resmi belirir. resim ne de olsa ama o resimle oyalanmak bile büsbütün yalnız kalmaktan yeğdir. konuşurum, o da konuşur, üzülürüm o da üzülür, duygudaşlığı ile beni avutur.. gerçekten iyi bir arkadaş bana, tek arkadaşım, kız kardeşim.. ***adem: .. gene her zamanki gibi suda kendini seyrederken, göle düştü. neredeyse boğuluyordu..

Adem'le Havva'nın Güncesi ve Seçme ÖykülerMark Twain · Yapı Kredi Yayınları · 20224,091 okunma

·

16 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Cansu Aydın