9 yaşında ailesiz kalan ve koruyucu ailede yaşamına devam eden bir çocuğun isyanı...
Onu bu duruma terk eden annesi Carol'un saçma sapan dertleri ve vicdanı sızlatan umursamazlığı...
Leon'u sahiplenen ve evlerini açan o şefkatli Maureen ve Sylvia...
Yaşıtı gibi dost olduğu ve Leon'a toprağı sevdiren ve ona umut veren Saçaklı ve Bay Devlin...
Hoş, sıcak bir his bıraktı içimde kitap.
Oldukça rahat okunan bir kitap olduğundan yaz aylarında deniz kenarında kısa sürede okunabileceğini düşünüyorum.
Fakat ben bitişini beğenmedim. Bu kadar vurucu bir hikayenin sonunun pat diye bitmesini istemezdim, tek olumsuzluk bu.
Dili de 9 yaşındaki bir çocuğun dilinden anlatılma hissi verdiği için oldukça yalın.
Tavsiye ederim.