160 syf.
9/10 puan verdi
Açlık ve sefalet içeren romanlarda bulunanlar; en az bir adet rehinci, izbe bir pansiyon odası, karşılaşmak istenilmeyen kiracılar, hayaller ve umutlar..
Ne sınıflar arası çatışma ne de tutkulu bir aşk.. Safi açlık romanın ana konusu.
Yazarın inançlı bir insanken açlığın en sefil haliyle Tanrı'ya karşı isyanı, gururlu bir insanken, yaşadığı düşüş..
Bir yandan yazmak, açlığın içerisinde ilhamın geleceğini ümit ederek beklemek. İlhamın gelişinde karanlıklara isyan etmek.
Bütün bunları okurken insan tok karnına soruyor kendisine, aç kalma uğruna ben nelerden ödün verirdim? Gururuma yenik düşer miydim?
Bana yaşanmışlık özellikle sefilliğin içerisinde kaleme alınanlar daha değerli geliyor. 
George Orwell 'ın 
Paris ve Londra'da Beş Parasız kitabı da buna benzer duygular yaşatmıştı. İnsan bir parça ekmeğini paylaşmak istiyor elinden gelse.
Kendi hayat hikayesinin bir bölümünü çarpıcı bir şekilde kaleme alırken, hayatının sonlarına doğru nazi taraftarlığıyla yurtdaşlarının tepkisini çekmiş olan bir yazardır Knut Hamsun. Bunu kitabın ortalarında öğrenmem bende de yazar için ön yargı oluşturarak okumama neden oldu. Buna rağmen ilerde tekrar okuyabileceğim kitaplardan biri olacak.
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.