Bu ilk Celil Oker okumamdı. Tarzı önce farklı geldi, ama kitabın ortalarına doğru alıştım. Yazar sanki kendisi için yazıyor gibi bir hava vardı; çok yalın bir anlatım demek istiyorum. Duygusal veya sanatsal anlatımlarla konuyu uzatmaya çalışmamış. "Cool" denilebilecek bir karakter olan Remzi Ünal'ın hikayesi bu. Olay kurgusu içinde teknik detayları açıklamakla uğraşmamış. Ama teknik terim ve kavramları yeri geldikçe kullanmış. Bilmiyorum, benim hoşuma gitti. Başka bir kitabına başlayabilirim sanırım.
