Sadri alışık, bu bir veda değil merhabadır sana...
sen; sanattaki özgünlüğün, özgürlüğün lideri.
Daima sonbahar solgunu,
yorgun argındır elbet
Gözleri göz değildir sanki
Bir memleket
Çantası koltuğunda hep
Öyle sessiz
Derli toplu giyinir eli yüzü
Tertemiz
