Galilee, Clive Barker'dan şu ana kadar okuduğum en uzun kitaptı. Buna rağmen yine iki günden fazla sürmedi. Bu adamın sürükleyici satırlar kaleme almakta ustalığına akıl erdiremiyorum. Zaten kaleme aldığı tür üzerine fazla kitap bulmak mümkün değil. En iyi örneklerini kaleme alıyor türünün. Ben de uzun süredir okuyup okuyup yorumluyorum, her defasında da söylüyorum, hala sesimi duyuramadım. Çevirin şu adamın tüm kitaplarını, çok şey kaçırıyorsunuz! Karakterin ele alınan konu içine yedirilmesinden önce kendi içinde bir olgunluğa kavuşması gerekir. Clive Barker kitaplarında çeşitli karakterler kaleme almayı sever. Fakat daha önce Galilee kadar geniş bir karakter ağına sahip olan bir kitabını okumadım. Romanın ilk sayfasına daha geçmeden karşınıza çıkan iki büyük sayfa dolusu soy ağacı zaten bu konuda bilgiyi baştan veriyor bizlere. Kitabımız iki köklü aileyi konu alıyor. Bunu çok da farklı bir yönden ele alıyor. Galilee zamandan bağımsız olarak yazılıyor. Nasıl derseniz; içinde barındırdığı fantastik ögelerle alakalı bir durum yok. Elimizde tuttuğumuz kitabımız aslında bir kitabın da yazılma süreci. Ana adamımız Maddox, iki aile hakkında çarpıcı gerçekleri tüm çıplaklığı ile kaleme alıyor. Bunu yaparken de hareketli hayatı boş durmuyor tabi. Kitabın bölümleri arasında gezinirken, yazıldığı zamanı da elden bırakmıyoruz. Bölümler arası geçişler kopukluktan uzak, gayet güzel bir bütün havasında önümüze sunulmuş. Bunda en büyük etken karakterlerin yaradılış sürecinin başarılı olması ve biz okurlara güzel tanıtılması. Kitapta dünyaların birbirine girdiğine şahit olacaksınız, zaman içinde adeta yüzeceksiniz fakat o muazzam sürükleyicilik sayesinde konudan asla ve asla kopamayacaksınız. 714 sayfalık bir eserde bu esintiyi yakalamak kolay değil. Daha önce de bahsetmiştim; Clive Barker tam anlamıyla korku yazmıyor. Evet, eserlerinde korku ögeleri kendisine fazlasıyla yer buluyor, ama onun türü biraz da alışılmışın dışında. Epik fantezi, fantezi türünün tamamen gerçekten uzak bir alt yapısıdır. Okuduğunuz materyal gerçeklikten izler taşıyabilir fakat bu izler hikayenin gidişatını o kadar etkilemez. Dönen hikaye akla hayale sığmayacak büyülü bir yolculuktur. Barker'ın epik fantezi dünyası biraz sert. Bir önceki okuduğum kitabı "Zaman Hırsızı" bir masal kitabıydı, daha doğrusu dürüst bir masal kitabıydı. Karanlık masal dünyalarını üzerindeki perdeyi kaldırarak bizlere aktaran bir eserdi. Aynı zamanda bizlere Clive Barker'ın karanlık dünyasını güzelce özetler niteliğe sahipti. Galilee'deki karanlık, "Kutsanma Ayini" adlı eserdeki karanlığa benzer nitelikte. İki eserde de aile unsuru fazlasıyla vurgulanıyor ve içindeki karanlığı da bu yönde döküyor. Bu iki kitabı yan yana getirince birbirine eşdeğer iki muazzam eser buluyorsunuz. "Kutsanma Ayini" benim için şok edici bir kitaptı çünkü ne ile karşılaşacağımı hiç bilmiyordum ve beklentimin çok çok üzerinde bir metin okudum. Galilee'nin de elbette ondan aşağı kalır yanı yok. Sadece benim için "Kutsanma Ayini"nin yeri ayrıdır. Şunu da gönül rahatlığı ile söyleyebilirim ki; okuyan herkes kendi için yeri ayrı bir Clive Barker kitabı bulabilir. Amerika tarihinden de beslenmiş bir temel üzerine kurulan, güçlü bir ifadeyle kaleme alınmış, yer yer ince ve yerinde ırkçılık karşıtı göndermeleri bulunan ve daha nice niteliklere sahip bir roman Galilee. Gerçekten de görkemli bir roman. Anlattığı hikaye, daha doğrusu hikayeler, çok büyük. Okurunun sayfaları çevirdiğini fark etmemesini sağlamak Clive Barker için çocuk oyuncağı. Kitaplığınızdan eksik etmeyiniz.

GalileeClive Barker · Oğlak Yayıncılık · 200011 okunma

··

33 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Berkecan