İnsan bazen birine geç kalır. Zaman geçiyor. Geç kalınmış pişmanlıktan söylenmiş bu geç kalma aslında aşka geçme kalmaktır. Geç kalınmış bir aşk, geç kalınmış bir sevgi ve geç kalınmış bir sevgili... İşte insana ağır gelir bu. Herkes bu yükü taşıyamaz. Taşıyamaz da ne olur sanki, bırakırsın kendi haline artık değişmeyeceğini bilirsin bazı şeylerin. Çünkü geç kalınmıştır artık bir kere. Zamanın içinde akıp gitmesini, erimesini, silinmesini beklersin.