Gün Olur Asra Bedelle başlayan Sarı-Özek bozkırındaki tren yolculuğum Cengiz Han'a Küsen Bulut'la devam etti. Cengiz Aytmatov'un bozkırı, oranın masallarını, efsanelerini, aşklarını, insanların mücadelelerini anlatışını tıpkı kendi toprağımı anlatırmış gibi samimi bulurum hep. Cengiz Aytmatov okurken; hiç gitmediğim sarı sıcak bozkırda güneşin batışına şahit olur, bilge bir büyükten Orta Asya'nın masallarını dinler gibi hissederim. Abutalip'in çocuklarına anlattığı masalları, bir ananın Mankurt oğlunu arayışını, Cengiz Han'ın tepesinden ayrılmayan, Gök-Tengri'nin yeryüzünde tek hakim olarak onu kıldığının emaresi olarak saydığı halde ona küsen bulutu... Mümin Dede'nin torununa anlattığı Maral Ana efsanesini dinler gibi... Bozkırda yaşanan aşklara şahit olur, Danyar'ın Cemile'ye söylediği türküyü duyarım. Tolgonay Ana'nın hasattan sonraki ilk ekmeğinin kokusu yayıla yayıla gelir sanki burnuma... Dünyadaki en masum duyguları öyle bir içtenlikle anlatır ki Cengiz Aytmatov, gözünüzden süzülen birkaç damlaya engel olamazsınız. Aynı şekilde dünyada var olmuş ve hâlâ var olan kötü insanları da tüm gerçekçiliğiyle anlatır. En sonunda iyiliğin insanın içinde olup bir yerden gelmeyeceğine, dünyada da insan kadar Şeytan'la işbirliği içinde olan başka cinsin bulunmadığına kanaat getirirsiniz bu bozkır yolculuğunda.

Cengiz Han'a Küsen BulutCengiz Aytmatov · Ötüken Neşriyat · 202315,6bin okunma

·

16 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.