Stefan Zweig 1881 yılında viyanada dünyaya gelmiş yahudi asıllı bir yazar.Kitaplarının bazılarında savaş karşıtlığını işlemiş kendi adıma bu kitabı okurkende bol bol bu düşüncelerini gördüm kitapta. Kitap yazıldığı sırada adı "Firari" ymiş sonradan "Mecburiyet" olmuş. Kitap dil olarak sade ve akıcıydı. Her zamanki Stefan Zweig kitapları gibi. Kitap kendini okuturken su gibi akıp gitti sıkıldığım bitsede geçsek dediğim bir bölüm olmadı epi topu 50 sayfa zaten. Kitapta bahsedilen konu Ferdinand isimli bir ressamın savaştan kaçmak için isviçreye kaçtıktan sonra kendisine askerlik kağıdı gelip muayene için konsolosluğa davet edilmesiyle savaş karşıtı bir insan olmasına ve asker olup savaşmak istememesine rağmen kahramanımızın kendi tabiriyle içindeki "Demirden makine" ye karşı koyamayıp karısının tüm itirazlarına karşı çıkmasına rağmen konsolosluğa gidip konsolosluk tarafından en yakın zamanda askere gönderilmesini konu alır. Tabi bu olaylar gerçekleşirken kahramanımız hem kendisiyle hemde karısıyla bir mücadele içindedir. Savaşa gitmek istememekte ama içindeki "Demir makine" ye engel olamamaktadır. Kitapta en çok beğendiğim şey benim kendi düşüncem tabiki Ferdinand'ın karısı ve onun karşı çıkışları.Sürekli Ferdinand'ı telkin etmesi,onun aslında asker olmak istemediğini söylemesi,kimsenin ona zorla bir şey yaptıramayacağını söylemesi vs. Sanki yazar Ferdinand'ın karısına Ferdinand'ın iç sesini yüklemişti. Kadın aslında Ferdinand'ın iç benliğiymiş gibi geldi bana yazar kitabı yazarken monolog şeklinde gideceğine bir kadın karakter daha koyup kitabı diyalog şeklinde yazmak istemiş sanki ve bence çok güzel olmuş. Kitapta en beğendiğim ve üzerinde uzun uzun düşünülmesi gerektiğini düşündüğüm paragraf muhakkak budur. #30601628 İşin özeti güzel ve kolay okunabilir bir eser okuyun efenim...

MecburiyetStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202162,3bin okunma

·

2 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hidayet Ç.