··
2.137 görüntüleme
Çok beğenmiştim, çok güzeldi. Müzesinin gerçekte de yapılması ise bir ilk olmakla beraber bu bakımdan Pamuk'un en iyi kitabı dedirtmiştir kendine, ama roman olarak veya kurgu olarak kesinlikle Pamuk'un en iyi kitabı değildir, çok beğenmiş olmama rağmen yine de en uzun sürede okuduğum kitabıydı.
Benim içinde uzun ve sancılı oldu. Ama vazgeçmedim O P okumaya devam edeceğim :)
Orhan Pamuk bence bu kitabıyla ne mükemmel erkeği, ne mükemmel kadını ne de mükemmel aşkı okuyucu ile bulaştırmayı amaçlamış. Onun yaptığı sadece gerçekçi ve takıntılı bir aşk hikayesini okuyucu ile buluşturmaktı. Ve bu açıdan değerlendirdiğimizde harika bir iş çıkardığını düşünüyorum. Çünkü bu kitabı okuyan ben dahil herkes Kemal'i Füsun'u ve Masumiyet Müzesi'ni gerçek sanıyor.
Kitabı bitirdiğimde o kadar etkilenmiş ve gerçekçi bulmuştum ki, bu romanın mutlaka bir gerçeklik payı olmalı diye düşünmüş ve araştırma yapmıştım. Ulaştığım sonuç, hikayenin gerçek olmadığıydı... Metin abi ile bir konuşmamızda ise Füsun'un eski bir komşuları olduğunu söylemişti ve allak bullak olmuştum. Çünkü içimde hala bir yerlerde bu romanın gerçek olduğuna inanan yerler var. Sanırım Metin abi de o kurduğu cümle ile bu romanın gerçekçilik ögesini kendi üslubu ile bana anlatmak istemişti. Hala kararsızım aslında :)
Demek istediğim, bu kitaptaki karakterler elbette mükemmel değiller. Birçok yanlışları, takıntıları ve hayata ilişkin vermiş oldukları hatalı kararları var. Ama bütün bunlar gerçekçilik ögesini artırmak amacıyla yapılmış kurgular bence. Eleştirilerinize saygı göstermekle birlikte fikrimi belirtmek istedim. Anlayışınız için teşekkür ederim.
Yorumunuz için teşekkürler Semih bey. Mükemmel karakterler ve mükemmel bir hikaye istemiyordum aslında. Sıradan ve gerçekçi olmasını bekliyordum okuyanlardan böyle yorumlar yapıldığı için belki. Ama tam tersi zorlama bir hikaye gibi gördüm. Tam anlatamadığım bazı eksiklikler hikayeyi gerçek dışı görmeme sebep oldu. Romanı okuduğumuz dönem, psikolojimiz vs gibi etkenler de etkiler bazen beğenimizi. Belki çok geç kalmışımdır :/ Belli ki romanı da Yazarı da sevmişsiniz buna rağmen saygıyla yorum yaptığınız için teşekkürler. Bazen hepimiz taraftarlaşıp okuyucu olduğumuzu unutarak yorum yapabiliyoruz. Benimde yaptığım olmuştur. Bu olgunluğu gösterdiğiniz için teşekkürler tekrar.
2 sonraki yanıtı göster
Böyle incelemeleri seviyorum, dilinize sağlık. Kitaba yüksek beklenti ile başladım kimse yazara toz konduramıyor ama bence hiçbir yazar kusursuz değil ve yeri geldiğinde eleştirilmeli. Yazarın bazı şeyleri kitapta ele alış şekli beni çok rahatsız etmişti tabiri caizse dili kullanmayı bilmiyor gibi gelmişti yıllar önce. Belki bendedir sorun ama kitabı soranlara tavsiye etmiyorum diyorum genelde. Livaneli ile kıyas yapıyorum ister istemez bazen ve tartıda Livaneli kitapları hep daha ağır basıyor. Ben Pamuk sevemedim maalesef. İncelemeniz güzel olmuş, kimse linç etme hakkına sahip değil. Selametle kalın.
Merhaba yorumunuz için teşekkür ederim. O zamandan bu zamana Orhan Pamuk okumaya devam ettim. Şu an hala okuyorum. Zamanla insanın düşünceleri, bakış açısı ve kavrayışı değişiyor. Okudukça daha çok sevdim Orhan Pamuk’u. O yazarken okurlara küçük ipuçları ve sırlar verir. Fark edince çözünce kitaba bakışınız değişir. Orhan Pamuk okumaya devam ederseniz düşüncelerinizi bana özelden de yazabilirsiniz. Fikir alışverişinde kalmak isterim ☺️ Sağlıcakla kalın.
1 sonraki yanıtı göster
Kendime en yakın bulduğum inceleme bu oldu. :) İnceleme de yazarım belki şuanda kafamda çok dağınık kitap. Ben de sevemedim, çok merak ettiğim, o kadar övülen kitabı bu muymuş oldum bitince. Klişe Yeşilçam konusu da değil, boş geldi bana, ki aşağıda yazıldığı gibi tek kitap da değil yazara dair okuduğum, o sevdiğim büyülendiğim anlatımı yoktu bu kitapta OP'nin. Hüzünlenme kısmı sadece sonunda ufacık bir yerde oldu ama minnacık bir histi. Saçma da buldum biraz durumu aslında, kadın karakterin evli olması ve ailesinin mütevazi, fakir bir aile olması ama Kemal'in evden çıkmaması. Ayrıca siyasi konuda da bence dokunmadığı gibi biraz taraflı da davranmış, Sessiz Ev'de de aynı şeyi yapmıştı, sol kesim masum kuzu iken sağ denilen milliyetçiler ne yaptıysa yaptı gibi yansıtmasını da doğru bulmadım.
Ama müzeyi gezmek istiyorum, eşya biriktirme olayını ben de sevdim.
Yalnız olmadığıma sevindim. Sizin incelemenizi merakla bekleyeceğim. Ben solu yüceltsin sağı yerin dibine soksunda istemiyorum. Halk nezdinde zaten hepsi layık oldukları yerlerde duruyorlar. Dönemi yaşayanlar ve mantıklı bakabilenlet kurdu kuzudan çoktan ayırdı. Benim için mesele neden hiç ülkesinin bu durumuna her hangi bir yorum yapmadığı. Çok çok duyarsız buldum tavrını. Çok profesyonelce davranmış. Ben ekmeğime bakarım edası bu. Gerekirse siyasi romanda yazarım demek istiyor “Kar”a yaptığı vurguda. ‘Gerekirse’. Barış Bıçakçı’ya bakıyorum mesela, durumu dramatize etmeden hatta hiç ayrıntıya da girmeden öyle güzel değinmiş ki ona olan hayranlığımı her kitapta katlıyor. Yine de OP sever geniş bir kitle var tabi. Zevkler diyebiliyorum ancak :))
25 sonraki yanıtı göster
Öncelikle elinize, emeğinize sağlık. Masumiyet Müzesi'ni görmediyseniz görmenizi öneririm. Ben bu romanı okuduktan sonra gittim müzeye ve orada Orhan Pamuk'un bu roman için verdiği emeğe şahitlik ettim. Romanda bahsi geçen hemen her şey müzede sergileniyordu. Ayrıca Orhan Pamuk'un romanı yazma sürecine de şahitlik ediyorsunuz. Karakterlere kızmanızı çok iyi anlıyorum ama bu da yazarın başarısı olabilir mi? Tekrar emeğinize sağlık.
Teşekkür ederim Ayşe hanım. Yazarın başarısı olabilir elbette. Ya da karakterle aynı fikirde olduğu için kendisini iyi yansıtmış bilemiyorum. Müzeyi görmek isterim. Müzeleri çok severim. Ama henüz İstanbul’a gitmedim hiç. Gidersem bir gün Masumiyet Müzesi’ni göreceğim.
OP'nin anlatımı soğuktur. İstisnasız tüm eserlerinde bu böyledir. Dolayısıyla ancak kurduğunuz bağla kendiniz yaratırsınız hüznü. Hüznü diyorum zira Türk okuru hüznü sever.
Ben sevdim eseri çok. Ama şaheseri değil benim gözümde. En anlaşılır romanı bu galiba. Tabii C.B ve Oğulları'nı saymazsak. Senin de dediğin gibi bir Yeşilçam klişesidir aslında işlediği. Zengin oğlan- fakir kız.
Siyasi olarak yazdıklarına katılmıyorum pek. VT'nin Bir Gün Tek Başına'yla yaptığın kıyaslama hoşuma gitti ama. Bir kaç cümle yapma imkanı daha doğdu ya benim için ondan :)))
Bana sorarsan ama :)))) VT'nin bu romandaki anlatımı harikadır. Ancak bir aşk romanı değildir o. Aşk soslu bir siyasal romandır. Çünkü VT için öncelik olan toplumdur. Dolayısıyla sosyalist gerçekçilikten bakar hayata. O dönem insanlarını çok güzel vermiş gerçekten. Hatta, 3.TŞ anlatıcıya yaptırdığı iç konuşmaları o kadar başarılı bulurum ki, kullanmaya çalışıyorum yazdıklarımda.
Ama OP OP'dir. VT de VT (nasıl, Demirel gibi konuştum mu? :))) OP'nin kurgusu beni daha çok sardı açıkçası.
Bu fukarayı da çok mutlu ettin bu arada. Çok teşekkür ederim.
Kalemine sağlık.
Tüm içtenliğimle söylemiştim bunları o zaman. Hala da aynı düşünüyorum. Hatta deliler gibi peşine düşüp hikayeni acilen okumam lazım diye heyecanla mesaj attığımı hatırlarsın :) Vedat Türkali’de Kenan’ın o iç konuşmalarına bende bayılmıştım. En etkileyici kısımlarından biriydi. Tam bir Tutunamayanlar tadı veriyordu o esnada enfesti :) hala tadı damağımda. Senin hitabenin de öyle işte.. Ara ara açar okurum. Kendi kendime ya da dost meclislerinde:))
Kitapla ilgili çok benzer duygular ve düşünceler içerisindeyim. Kitabı her açışımda bu kitapta beni iten şey ne acaba sorgulaması yapıyordum. Bir türlü kitaba ısınamamıştım zira. Üstelik epey büyük bir beklenti ile okumaya başlanıştım. Çok soğuk bir anlatımı vardı ve özellikle bekaret, cinsellik, modernizm algısının bu kadar göze batırılmaya çalışılmasını lüzumsuz ve de fazla buldum sanırım. Hani bazı kitaplar olur hayatınıza dokunur gönlünüze işler... He işte, Orhan Pamuk belki teknik olarak iyi bir yazar sayılabilir amma benim için bu konuda sınıfta kaldı. 👎🏻
Aşkı aktarımı güzeldi. Farklı bir bakış açısı getirmişti biriktiricilikle birlikte. Ama bunun dışında net bir soğukluk hissediliyordu. Yalnız olmadığını bilmek güzel. Teşekkür ederim 😊
80 darbesine veya diğer önemli siyasi olaylara insan illa ki tepki göstermek zorunda mıdır? Yani yazar burada sırf aşk romanı yazmak istemiş, siyasi meselelere girerek birilerini yermeyi, birilerinin sırtını sıvamayı istememiş olamaz mı? Siyasetin bulunmadığı bir roman, darbenin sadece Kemal`in gözüyle ve aşkıyla hissettiklerini aktarması ne derece anormal? Bence artık normalleşmiş darbe, siyasi olaylardan arınıp, romanın güzelliğine bakmak gerekir ki yazar da aynı doğrultu da ilerlemiş.
Doğru söylüyorsunuz. İnceleme 2018 de yazıldı. OP okumaya devam ediyorum. O günden bu güne edebiyata bakışımda okuma tercihlerimde baya değişti. Bazen eski incelemeleri okuyup aynı kitaplara şimdi nasıl baktığımı düşünüyorum :)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.