"Tadı damağımda kaldı" desem, hiç abartmış sayılmam... Mükemmel bir duygu aktarımı, samimi ve dürüst ifadeler... İç dünyamızı sanki bizden daha biliyor imajıyla, bizlere ayna olan yazara teşekkürlerimi sunuyor, sizleri kitabın son paragrafıyla baş başa bırakıyorum... Keyifli okumalar. :)) "Daha yaşamın ne olduğunu, nerede bulunacağını bile bilmiyoruz. Kitapları da alın ve bizi rahat bırakın. Şaşkınlıklar içinde kendimizi kaybedelim. Neye sarılacağımızı, neye tutunacağımızı, neyi sevip neyden nefret edeceğimizi, neye saygı duyacağımızı, neyi aşağılayacağımızı bilmeyelim. İnsan olmak, hem de canlı kanlı insan olmak bize zor geliyor, bundan utanıyoruz. Bunu rezillik olarak görüyoruz. 'Soyut' insanlardan olmak için elimizden geleni yapıyoruz. Biz ölü doğmuşuz. Kuşaklardır kimseye babalık yapmamışız ama gitgide buna alışıyor, bundan haz duymaya başlıyoruz. Çok yakında fikirler bizi dünyaya getirecek. Ama bu kadarı yeter! Artık 'Yeraltında' yazmak istemiyorum.