Doktor Uyku, oldukça iyi bir Stephen King romanı. İlk dönemlerin, yani korkunun gerilimin çok belirgin olduğu 70lerin, 80lerin King'i değil , ama yine de çok iyi, çizgisini kendi standardının üstüne çıkarabilmiş bir Stephen King okuyoruz: en önemli özelliklerini sıralarsak: çok rahat okunan; olay örgüsünü sıkıcılığa, tekrara, klişelere teslim etmeden kurarak sona erdirebilen, inandırıcı doğa üstülükleri inandırıcı doğallıklarla bir arada var edebilen; karakterleri ilgi çekici olabilen ama yine de alışıldık insanlar olan bir kitap Doktor Uyku. Kitabın korku ya da gerilimi ne kadar başardığı konusunda düşünürsek, King çok daha sert şeyler kesinlikle yazdı, Doktor Uyku bu anlamda herhalde daha ortalarda bir yerlerde yer alıyor. King, Medyum kitabında çocukluğunu okuduğumuz Dan karakteri aracılığıyla insan hayatının ve ömrün zayıflıkları yenmeye çalışmak, pişmanlıklarla hatalarla günahlarla yüzleşebilecek cesareti ve enerjiyi toplayabilmekle geçtiğini, geçmesi gerektiğini; kendini ve başkalarını affedebilecek bir noktaya ulaşarak "uyku"ya dalmanınsa en güzeli olduğunu söylüyor bize; uyku ve ölüm arasındaki benzerlik ya da benzerlik temennisi kitabın sonuna dek karşımıza çıkıyor.
Doktor Uyku elbette bir Mahşer, O, Sadist, Çağrı, Ceset değil. Yine de oldukça iyi bir King kitabı. Stephen King seven herkese öneririm.