Ah Vahayfa
Yalın bir sıçrayış benimkisi
Öyle aciz,
Öyle naciz,
Ve öyle kimsesiz...
Şimdi gül kokmaz olur bahçemde,
Ölüm dolar her çehremde...
Sırtıma yüklediğim küçük tabutlardan eziliyorum
Her mezara bir çocukla ben gömülüyorum.
Bilmem kurşunlar mı daha acımasız?
Yoksa insanlar mı?
Gökten düşen füzeler mi?
Çürüyüp biten biz miyiz?
Yoksa yağan yağmurla yeniden filizlenir miyiz?
Bu bereketli ama sancılı topraklarda...
Hayati_Sedef
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.