ve açar güller
ve açar güller
kopkoyu bir karanlık içinden
yırtılır damarları kuytuda saklı mavinin
ve erir zaman bir çocuk kalbinde
herkes uyur uyur bu saatlerde
yorgun argın açık saçık ve edepsiz
böcek ayaklarıyla kımıldar
bütün uslu sessizlikler
ve açar güller
kirli ve tozlu bir yağmur sonrası
renklerin prizmasından geçer kaybolur
isyanlar umutlar ve öfkeler
kabarır sırtı nehirlerin
denize yaklastıkca
a.er